อยู่กับคนที่เป็น Narcissist… หัวใจเราบอบช้ำแบบไม่รู้ตัว
- termtemjaimind
- 22 เม.ย.
- ยาว 1 นาที
บางความสัมพันธ์ไม่ได้เริ่มต้นด้วยความเจ็บปวด แต่มักจบลงด้วยคำถามที่ไม่มีคำตอบ
“หรือเราไม่ดีพอ?” “ทำไมเขาถึงเปลี่ยนไปขนาดนี้?” “เราผิดเองใช่ไหมที่รักเขามากเกินไป…”

หากคุณเคยอยู่ในความสัมพันธ์ที่ทำให้คุณ เหนื่อยกับการต้องพยายามเป็นคนที่เขาต้องการ, รู้สึกผิดกับสิ่งที่คุณไม่ได้ทำผิด, หรือไม่กล้าพูดในสิ่งที่คุณรู้สึก — คุณอาจเคยพบกับคนที่มีลักษณะของ Narcissist มาก่อน
💔 Narcissist คือใคร?
“Narcissistic Personality Disorder” (NPD) หรือ “บุคลิกภาพแบบหลงตัวเอง” เป็นหนึ่งในบุคลิกภาพผิดปกติ ที่ถูกจัดอยู่ใน DSM-5 ซึ่งมีลักษณะเด่นคือ:
ต้องการการชื่นชมและยกย่องจากผู้อื่นอย่างต่อเนื่อง
ขาดความสามารถในการเห็นอกเห็นใจผู้อื่น
มีภาพตนเองเกินจริง (grandiosity)
มักเชื่อว่าตนเองพิเศษ และคู่ควรกับสิทธิพิเศษที่คนอื่นไม่มี
ในช่วงแรก พวกเขาอาจดูอบอุ่น มั่นใจ มีเสน่ห์อย่างเหลือเชื่อ — จนคุณรู้สึกโชคดี ที่ได้เป็นคนสำคัญ
ของเขา แต่เมื่อความสัมพันธ์ดำเนินไป คุณอาจค่อย ๆ รู้สึกเหมือนถูกกดให้ "เล็กลง" ถูกควบคุมให้เหมาะกับภาพที่เขาต้องการ และค่อย ๆ หายไปจากตัวตนเดิมของคุณเอง
🧱 ทำไมเขาถึงเป็นแบบนั้น?
คนที่มีบุคลิกภาพหลงตัวเอง มักมีรากของความเจ็บปวดในวัยเด็กตามแนวคิดของ Heinz Kohut (Self Psychology) หากเด็กไม่ได้รับ "การสะท้อนความรู้สึก" (mirroring) จากพ่อแม่ เช่น การยอมรับในความรู้สึก หรือการเห็นคุณค่าในแบบที่เขาเป็น เด็กอาจสร้าง "ภาพลักษณ์หลอก" ขึ้นมาเพื่อปกป้องตัวเอง
แนวคิดของ Attachment Theory ก็ให้ข้อมูลสำคัญว่า หากเด็กเติบโตมาในครอบครัวที่ความรักมีเงื่อนไข หรือไม่สามารถพึ่งพาอารมณ์ของพ่อแม่ได้ เด็กอาจพัฒนาเป็นผู้ใหญ่ที่หลีกเลี่ยงความใกล้ชิด หรือพยายามควบคุมผู้อื่นเพื่อไม่ให้รู้สึกเปราะบาง
- พวกเขาไม่ได้หยิ่งเพราะมั่นใจ แต่เพราะ กลัวการถูกปฏิเสธและไม่เป็นที่ต้องการ อย่างลึกซึ้งในใจ -
⚠️ สัญญาณเตือน
คุณถูกใช้ความรู้สึกผิดมาควบคุม
เขาขาดความรับผิดชอบทางอารมณ์
เขาชื่นชมคุณเฉพาะเมื่อคุณ "เป็นไปตามที่เขาต้องการ"
คุณรู้สึกหมดพลัง หมดตัวตน และไม่สามารถเป็นตัวของตัวเองได้
หากคุณต้อง "เล็กลง" เพื่อความรักของใครสักคน นั่นอาจไม่ใช่รักที่ควรค่ากับหัวใจของคุณ
🛡️ วิธีรับมือและดูแลใจ
ตั้งขอบเขตทางอารมณ์ ตามแนวคิดของ Boundary Theory การมีขอบเขตที่ชัดเจนช่วยปกป้องตัวตนของเรา ในความสัมพันธ์เรียนรู้ที่จะพูด "ไม่" กับสิ่งที่บั่นทอนใจ แม้จะดูเล็กน้อยก็ตาม
อย่าโทษตัวเองบุคลิกภาพแบบ Narcissist มักทำให้คู่รักรู้สึกว่า “เรายังไม่ดีพอ”ทั้งที่ความไม่มั่นคงนั้นคือเรื่องของเขา ไม่ใช่ของเรา
กลับมาเชื่อเสียงในใจตัวเองการฝึก Mindfulness หรือการเจริญสติ จะช่วยให้คุณกลับมาอยู่กับความรู้สึกแท้จริง และแยกแยะว่าอะไรคือเสียงของหัวใจ กับอะไรคือเสียงของความกลัว
พึ่งพาความช่วยเหลือจากผู้เชี่ยวชาญเทคนิคเช่น Cognitive-Behavioral Therapy (CBT) หรือ Schema Therapy ช่วยให้เข้าใจรูปแบบความคิด-ความรู้สึกที่เกิดจากความสัมพันธ์ที่ไม่ปลอดภัย
🚪 วิธีเอาตัวเองออกจากความสัมพันธ์ที่บั่นทอน
การออกจากความสัมพันธ์กับคนที่มีพฤติกรรมหลงตัวเองไม่ใช่แค่ "กล้าพอ" แต่มันต้องการ "แผนการทางใจ" ที่รอบคอบและอ่อนโยน
เรียนรู้และสังเกตพฤติกรรม รู้เท่าทันพฤติกรรมที่หลงตัวเองว่าไม่ใช่ความผิดของคุณการเข้าใจกลไกของเขา จะช่วยให้คุณหยุด "รับผิดชอบความรู้สึกของเขา" ที่ไม่ใช่หน้าที่คุณ
จดเหตุการณ์แบบตรงไปตรงมา บันทึกความรู้สึกและเหตุการณ์ที่ทำให้คุณเจ็บ สับสน หรือไม่เป็นตัวของตัวเอง เพื่อให้คุณเชื่อในสิ่งที่รู้สึก มากกว่าเสียงในหัวที่บอกให้ "ทนอีกนิด"
ใช้เทคนิค"Gray Rock" ลดการตอบสนองกับเขาอย่างตรง ๆ โดยทำตัวเป็นกลาง เงียบ ไม่โต้กลับ เพื่อไม่ให้ถูกดึงเข้าไปในอารมณ์และการบงการของเขา
หาพื้นที่ปลอดภัย เพื่อน ครอบครัวหรือผู้ให้คำปรึกษา คือ"สะพานกลับบ้านของใจ" อย่าเดินออกมาคนเดียว — ให้ใจคุณมีที่พักพิง
วางแผนถอยออกมาอย่างเป็นระบบ เตรียมทางออกทางการเงิน, ที่อยู่, และเครือข่ายสนับสนุนคุณไม่จำเป็นต้องหายไปในวันเดียว แต่อาจเริ่มจากการถอยห่างทางอารมณ์ทีละน้อย
เยียวยาใจตัวเอง ยอมรับว่าการเจ็บครั้งนี้ไม่ใช่ความล้มเหลว แต่มันคือ "การกลับมาหาตัวเอง"
ใจที่บอบช้ำต้องการ การดูแล ไม่ใช่การด่วนลืม แต่คือการค่อย ๆ สร้างพื้นที่ปลอดภัยจากภายในอีกครั้ง
🌿 คุณไม่ได้อ่อนแอ — คุณแค่เหนื่อย
"คุณไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนเพื่อให้ใครรักคุณ แค่ต้องเลือกอยู่ในที่ที่ความรักไม่ทำร้ายคุณซ้ำ ๆ"
ในโลกที่บางครั้งเราถูกสอนให้ "อดทน" กับทุกสิ่ง การตัดสินใจเดินออกมาจากความสัมพันธ์ที่บั่นทอน อาจดูขัดกับสิ่งที่เคยเรียนรู้ แต่นั่นไม่ได้ทำให้คุณอ่อนแอ ตรงกันข้าม — การที่คุณยอมฟังเสียงหัวใจตัวเอง คือการกล้าหาญอย่างที่สุด
ความรักที่ดีไม่ใช่ความรักที่สมบูรณ์แบบ แต่คือความรักที่ให้คุณได้เป็นตัวเอง โดยไม่ต้องกลัว, ได้เติบโตโดยไม่ต้องเล็กลง, และได้พักโดยไม่ต้องพิสูจน์อะไรอีก
หากคุณอยู่ระหว่างทางของการเยียวยา ยังลังเล ยังร้องไห้ ยังคิดถึงคนที่ทำให้คุณเจ็บขอให้รู้ว่า...การฟื้นฟูหัวใจไม่จำเป็นต้องรีบ มันสามารถเป็นกระบวนการที่อ่อนโยน และเป็นพื้นที่ที่คุณค่อย ๆ ดูแลตัวเองไปทีละนิด วันที่ยังเจ็บ — ให้แค่ยอมรับวันที่เริ่มรู้สึกได้ว่า "ใจฉันมีค่าพอ" — ให้โอบกอดตัวเองให้แน่น
และหากคุณยังไม่เห็นทางข้างหน้า จงจำไว้ ว่าคุณไม่ได้เดินเพียงลำพัง
✨ เติมเต็มใจ ขอยืนอยู่เคียงข้างคุณ ในทุกวันที่คุณหัดกลับมารักตัวเอง
ในวันที่คุณยังไม่แน่ใจว่า "จะผ่านไปได้ไหม" เราขอเป็นพื้นที่เล็ก ๆ ที่ไม่มีคำตัดสิน
ไม่มีแรงกดดัน มีเพียงความเข้าใจ และความอบอุ่นที่ไม่รีบร้อน
คุณไม่ต้องเข้มแข็งตลอดเวลา
คุณไม่ต้องดีขึ้นทุกวัน
คุณแค่ต้องหายใจอยู่ตรงนี้ — ในแบบที่คุณเป็น
และนั่น...เพียงพอแล้ว




ความคิดเห็น